Om de twee weken ga ik in op een dilemma van Dilemma op dinsdag. Sommige dilemma’s komen uit Het grote dilemma op dinsdag boek en andere van de gelijknamige Facebook-pagina. Ik sta verder los van de Dilemma op dinsdag organisatie, maar ben er gewoon fan van. Kijk daarom gerust een keer op hun Facebook-pagina (klik). Lees hier (klik) de andere dilemma’s waarover ik schreef.
Om de twee weken ga ik in op een dilemma van Dilemma op dinsdag. Sommige dilemma’s komen uit Het grote dilemma op dinsdag boek en andere van de gelijknamige Facebook-pagina. Ik sta verder los van de Dilemma op dinsdag organisatie, maar ben er gewoon fan van. Kijk daarom gerust een keer op hun Facebook-pagina (klik). Lees hier (klik) de andere dilemma’s waarover ik schreef.
Om de twee weken ga ik in op een dilemma van Dilemma op dinsdag. Sommige dilemma’s komen uit Het grote dilemma op dinsdag boek en andere van de gelijknamige Facebook-pagina. Ik sta verder los van de Dilemma op dinsdag organisatie maar ben er gewoon fan van. Kijk daarom gerust een keer op hun Facebook-pagina (klik). Lees hier (klik) de andere dilemma’s waarover ik schreef.
Zie die wijze blik in zijn ogen
Een lastig dilemma. Wil ik elke keer mijn wangen opblazen of mijzelf iedere keer kapot rennen? Ik bedoel: rennen is één ding. Maar rennen in een rad lijkt me helemaal een uitdaging. Ik denk dat ik mijzelf de eerste zes keer wel eruit lanceer. Het was mij daarom direct duidelijk toen ik dit dilemma zag: er was maar één iemand die mij hierbij kon helpen. Dus pakte ik de telefoon, maakte ik een afspraak met zijn assistent en bereidde ik mij voor op deze gevaarlijke afspraak door slablaadjes en pinda’s mee te nemen in mijn tas. En zo zat ik laatst, klaar voor de kooi van mijn hamster Olav. Ik met zwetende handjes en mijn hart in mijn keel, hij gewoon in vacht en met pitjes in zijn wangen. Dit beloofde een diepzinnig interview te worden.
Ik had natuurlijk een hoop vragen, Olav een hoop antwoorden. Om te beginnen: zouden mijn wangen niet oprekken door al die pitjes? Ik had wel vaker gezien hoeveel Olav in zijn mond propte en maakte me daar zorgen om. Straks ging de rek uit mijn wangen. Dat kreeg ik zo’n kalkoenlel maar dan, ja… bij mijn wangen. Niet zo heel charmant, leek me. Olav stelde mij gerust: hij deed gymnastiekoefeningen voor zijn wangen. Gewoon wat rek- en strekoefeningen om de rek er goed in te houden. Die hielpen goed volgens hem. Maar ik meende toch echt dat zijn linkerwang wat lager hing dan zijn rechterwang.
Ik vroeg hem of het niet moeilijk was om dat eten in zijn wangen te houden. Slik je dat niet per ongeluk door? “Straks schiet het in je verkeerde keelgat en dan stik je”, riep ik nog. Volgens mijn hamster was dat onzin. Maar hamsters zijn er misschien meer op gebouwd. Misschien kunnen zij niet anders dan eerst hun eten in hun mond bewaren vóórdat ze het doorslikken.
Olav zag bijna nergens het probleem van in. Onder het genot van zijn flesje water praatte hij uitgebreid over hoe avondeten bij hem werkte. Gewoon eerst een dertigtal pitjes in zijn mond werken, dan naar zijn hol toe, alle pitje weer uitkotsten, slapen, pitje eten, slapen, pitje eten en zo maar door. En na het avondeten was hij wel weer moe genoeg om de rest van de dag te slapen. Maar hoe meer hij erover praatte, hoe meer vragen ik had. Gaat zoiets bijvoorbeeld niet ten koste van de smaak? En als je puree eet, wordt dat niet gewoon een smerig drapje in je mond?
Enfin, we gingen snel door naar het volgende onderwerp: rennen in een rad. Volgens Olav de leukste sport die er is. Hij doet het iedere dag. Het liefst ’s nachts, als iedereen slaapt, want dan heeft het een heel andere sfeer volgens hem. Lastig was het niet volgens Olav. Ja goed, toen hij net begon met rad-rennen, vloog hij regelmatig over de kop. Dat lanceerde hij zichzelf en kwam hij ergens anders in zijn hok weer op de grond terecht. Vond hij wel geinig, eigenlijk. Je moet wat met je tijd als hamster, hé.
Ik vroeg hem of het niet intensief was. “Wat nou als je heel druk bent, heb je dan nog wel energie om te rennen. Of tijd?”. Olav keek me raar aan. Hij deed niets anders dan rennen. Hij plande zijn hele dag in met rennen, eten, slapen en af en toe schattig doen. Ik zuchtte. Met rennen, eten, slapen en schattig doen, kan ik (helaas) mijn huur (nog niet) betalen.
Ik bedankte Olav voor zijn tijd, gaf hem een pinda en keek toe hij zich mysterieus terugtrok in zijn holletje. Daarna dacht ik nog lang na over zijn wijze lessen. Hoewel het mij smerig lijkt om mijn eten een kwartier in mijn wangen te bewaren, lijkt het mij ook onhandig om iedere dag twee uur te reserveren voor rennen in een rad. En dan moet ik ook nog bedenken waar ik zo’n groot rad ga regelen. Nee, dan liever de rek uit mijn wangen halen.
Waar zou jij voor kiezen?
Om de twee weken ga ik in op een dilemma van Dilemma op dinsdag. Sommige dilemma’s komen uit Het grote dilemma op dinsdag boek en andere van de Facebook-pagina. Ik sta verder los van Dilemma op dinsdag maar ben er gewoon fan van. Kijk daarom gerust een keer op hun Facebook-pagina.
Lees hier de eerdere dilemma’s.
Als je schrikt, leg je een ei versus je moet één keer een pond rauwe kipfilet eten
Ik vind ei lekker en ik vind kip lekker. Wat ik minder lekker vind is het idee dat ik óf zelf een ei moet leggen óf rauwe kip moet eten. Helaas moet ik toch kiezen van mijzelf en dat brengt mij meteen bij mijn eerste, prangende vraag: is een ei leggen pijnlijk?
Aangezien het voor mensen niet helemaal normaal is om eieren te leggen – geloof ik – moet ik die vraag denk ik aan een kip of iemand met verstand van kippen stellen. Gelukkig zijn er met mij vele andere mensen die op een dag wakker werden en dachten ‘hé, zo’n ei leggen… doet dat pijn?’ en vervolgens de vraag hebben gegoogled. Daarom zijn er genoeg resultaten op Google. Het eerste wat ik leer is dat een kip iedere 25 uur een ei kan leggen. Dat is een gek idee eigenlijk. Stel je voor dat je iedere 25 uur moest bevallen. Lijkt mij vrij pijnlijk of op z’n minst minder prettig te noemen. Bovendien lees ik dat er veel protesten zijn omdat eieren soms erg groot worden door bepaalde voeding en dat is voor de kip gewoonweg te pijnlijk om te leggen, ten minste dat beweert iemand. Zoals wel vaker zit het internet vol met zelfbenoemde experts en verschillende theorieën. De één roept dat het wel pijnlijk is, de ander zegt dat wetenschappers geen bewijs hebben gevonden dat het pijnlijk is voor een kip. De belangrijkste conclusie is dat het ook grotendeels ligt aan de grootte van een ei. Dat kan ik mij ook wel voorstellen.
Kijk, het is voor mij grotendeels afhankelijk of het nou pijnlijk is om zo’n ei te leggen of niet. Ik schrik nogal snel dus dan zou ik vaker dan om de 25 uur een ei leggen (dit klinkt raar of niet). Maar als dat niet pijnlijk is, dan valt de schade misschien mee? Dan moet ik er wel een opvangmethode bedenken voor die eieren want straks zit mijn broek vol met kapotte eieren en dat is nog smeriger dan het leggen van eieren. En ik moet ook nog iets bedenken wat ik met die eieren doe. Want ze opeten of laten opeten vind ik ook alles behalve een prettig idee.
Maar dan het eten van een pond rauwe kipfilet. Dat vind ik ook geen prettig idee. Ik vind kip lekker, maar dan wel goed bereidt en gaar. Kipfilet is nou eenmaal geen soort vlees dat je één keer voor de grap rauw kan eten. De kans op voedselvergiftigingen en andere narigheden is gewoonweg te groot. Bovendien is het zulk glibberig en slijmerig vlees als het rauw is. Ik denk dat ik over mijn nek zou gaan bij de eerste hap.
Nee, ondanks dat ik er dan meteen vanaf zou zijn denk ik niet dat ik het aankan. Ik moet gewoon goed onderzoeken of een ei leggen pijnlijk is en zorgen dat ik gewoon niet meer zo snel schrik van dingen. Daar bestaan vast trainingen en methodes voor. Dan beperk ik het leggen van een ei en hoef ik niet mijzelf te treiteren met rauw vlees. En ach, mocht ik wel veel eieren leggen dan kan ik altijd nog circusartiest of een kermisattractie worden. Dat is ook een kleine troost.
Wat zouden jullie kiezen ?
Om de twee weken ga ik in op een dilemma van Dilemma op dinsdag. Sommige dilemma’s komen uit Het grote dilemma op dinsdag boek en andere van de Facebook-pagina. Ik sta verder los van Dilemma op dinsdag maar ben er gewoon fan van. Kijk daarom gerust een keer op hun Facebook-pagina.
Lees hier de eerdere dilemma’s.
Soms zijn er dilemma’s waar ik helemaal niet zo lang of uitgebreid over na hoef te denken (zoals je hier ook kon lezen). Daarom deze week opnieuw een paar ‘simpele’ dilemma’s.
1. Je hebt altijd een zwaailicht met sirene op je hoofd buiten of je hebt geen toegang meer tot de gezondheidszorg.
Als ik ergens dankbaar voor ben, is het de goede gezondheidszorg in Nederland. Zonder die gezondheidszorg was ik met mijn immuunstoornis en astma niet oud geworden en was mijn moeder er na haar hartinfarct misschien ook niet meer geweest. En met ons nog zoveel meer dierbare mensen. Geen fijne gedachte. Nee doe mij maar een sullig zwaailicht op mijn hoofd en toegang tot gezondheidszorg.
2. Je moet in 2016 elke dag een pakje sigaretten roken of je moet minstens 25 kilo aankomen in 2016.
Ik vind sigaretten smerig en ongezond. Ik kan denk ik beter leven met wat kilo’s erbij. Al hoop ik dat ze het jaar erop er wel weer af mogen.
3. Je bent met één druk op de knop thuis of iedereen lacht altijd heel hard om je grappen.
Ik kan goed leven zonder de continue waardering van iedereen om mijn fantastische humor. En hoewel ik houd van reizen en vaak geniet van het moois dat je onderweg ziet, is het ook wel handig om snel thuis te zijn als het even moet. Scheelt ook veel gedoe als het openbaar vervoer een keer niet meewerkt. Nu alleen nog zorgen dat ik ook met één druk op de knop op de plaats van bestemming kan zijn.
4. Je woont, werkt en eet in de Ikea (behalve in je vakantie) of elke keer als je hardop lacht krijg je een stroomschok Doe mij maar Ikea. Dat is gewoonweg geniaal. Zoveel verschillende bedden, banken en spullen om uit te testen. En het menu bestaat toch wel uit meer dan alleen gehaktballen. Plus hé, meteen werk erbij. Wel handig in deze tijden van crisis.
5. Je moet altijd ovenwanten aan of je mag maximaal 100 woorden per dag zeggen.
HAHAHA 100 woorden. Dat houd ik nooit vol. Doe mij maar die ovenwanten. Misschien maak ik er wel een hippe collectie van.
Ben jij het eens met mijn keuzes? Wat zou jij allemaal kiezen?
Om de twee weken publiceer ik hier een dilemma die ik haal uit het boek Het grote dilemma op Dinsdag boek. Ik heb verder niks te maken met Dilemma op Dinsdag (maar kijk gerust op hun Facebook-pagina) maar ben gewoon fan van het boek. Lees hier de andere dilemma’s.
Note: Het dilemma van deze keer komt niet uit het boek maar van de Facebook pagina.
Afbeelding via de Dilemma op Dinsdag Facebookpagina (klik hier)
Dilemma #13. Je mag één tijdreis maken naar een dag in het verleden OF je kunt voor één dag vliegen.
En dit noemen ze bij Dilemma op Dinsdag een positief dilemma?
Mag ik beginnen met het feit dat ik ‘tijdreis’ een stom woord vind? Ik bedoel, technisch gezien kost reizen altijd tijd (tenzij iemand een ‘oplossing’ heeft gevonden). Is dan niet iedere reis automatisch een tijdreis? Of zit er nog een minimum aan de hoeveelheid tijd die je tijdreis kost? Is het pas een tijdreis na tien jaar reizen? Of wanneer je reis niet chronologisch verloopt? ZOVEEL. VRAGEN. Maar goed, we houden het bij de definitie van dit dilemma: tijdreizen naar een dag in het verleden. Dat kon ik ook al raden aan de dinosaurussen op de afbeelding (ik dacht eerst dat het draken waren, ssh).
Een tijdreis naar het verleden. Dat is me pas een dilemma want.. naar welke dag zou ik dan willen reizen? Niet naar een dag vol dinosaurussen. Ik heb de film Platvoet & zijn vriendjes gezien maar ik gok dat niet alle dinosaurussen zo lief zijn. Naar wat voor een tijdperk zou ik dan wel willen? De middeleeuwen vind ik enorm fascinerend maar zoals een hoogleraar tijdens een college ooit zei: “De middeleeuwen zijn erg boeiend, maar erin leven overleef je nooit.” Nou ga ik er vanuit dat dit dilemma ook inhoudt dat ik na deze ene dag ook terug kan reizen, dus dan blijf ik liever in leven. Goed, welke tijden vind ik nog meer interessant? De renaissance, ja ontzettend. Of een paar eeuw later want ik wil nog steeds Marie-Antoinette ontmoeten. Of andere grootheden zoals Vincent van Gogh en Salvador Dalí. Of de eerste mens dat lijkt me ook heel tof. Een beetje ongemakkelijk en lastig ook wel, maar toch. OF OF OF JA, IK WEET HET – ja, enthousiast. Een dag in de jaren vijftig, zestig of zeventig. Oké, dat is niet meer één dag.
Trouwens, wat ik mij ook afvraag: heeft mijn bezoek aan het verleden ook impact op het heden? Of is die impact niet meer merkbaar voor ons omdat mijn bezoek in het verleden plaatsvindt, waardoor de gevolgen ervan al verwerkt zijn in ons heden. ZOVEEL. VRAGEN. OVER. TIJDREIZEN.
We gaan maar door naar het andere onderdeel: vliegen voor één dag. Zou je dan ook van die toffe vleugeltjes krijgen zoals bij winx (klik hier)? Of kun je gewoon vliegen zonder vleugels of rare toevoegingen? Hoe werkt dat dan? Moet je dan met je armen gaan wapperen tot je opstijgt of gewoon vijf keer heel snel met je ogen knipperen? Man, Dilemma op Dinsdag spot niet zo met de wetten van de natuur want daarvan raak ik in de war.
Stel dat vliegen mogelijk zou zijn, dan kom ik toch terecht bij het puntje hoogtevrees. Ik denk ergens dat ik er minder last van zou hebben als ik zelf vlieg. Ik heb dan toch een bepaalde controle (hoop ik) en invloed op het vliegen. Al acht ik mijzelf met mijn klunzigheid in staat om tegen een vliegtuig of vogel aan te vliegen. En je moet ook je best doen om niet de tijd te vergeten want als je na 24 uur nog in de lucht hangt, donder je wel ineens enorm hard naar beneden. Dat zou jammer zijn.
Maar waarvoor zou ik dan kiezen? Als ik heel lang en goed over nadenk, lijkt het mij een meer bijzondere ervaring om door de tijd te reizen voor een dag. Vliegen kun je ook al met een vliegtuig, maar er is niets waarmee je kunt tijdreizen (zover ik weet) vandaag de dag. De voorwaarde is dan wel dat ik ook weer terug kan reizen en mijn dag veilig overleef. Dan ga ik nu nadenken over het tijdperk waar ik heen zou willen.
Wat zou jij kiezen? En als je wilt tijdreizen voor een dag, waar zou je dan heen willen reizen? Wat zou je doen als je kon vliegen voor een dag?