De laatste tijd kwam ik The Essex Serpent tegen in haast elke boekenwinkel. Ik werd daarom wel heel nieuwsgierig naar dit boek. Bovendien bleek het boek een mix van historische fictie en folklore, twee van mijn favoriete genres. Ik was vastbesloten: dit boek moest ik lezen. Benieuwd wat ik er uiteindelijk van vond? Lees snel verder.
Waar gaat het over?
Londen 1893: de nog jonge weduwe Cora Seaborne begint een nieuw leven. Met haar onhandelbare (want autistische) puberzoon Francis en diens even stoere als charmante gouvernante neemt ze haar intrek in het stadje Colchester. Tijdens haar enerverende ontdekkingstochten door de ruige natuur van Essex, op zoek naar een mythisch zeemonster dat het nabijgelegen Aldwinter zou terroriseren, ontmoet ze de steile en stugge dorpsdominee William Ransome, die aanvankelijk niets moet hebben van deze onconventionele dame uit de Londense society met haar bizarre voorliefde voor monsters en fossielen. De oerkrachten van aantrekking en afstoting die daarbij loskomen, dreigen hun beider leven volledig te ontwrichten.
Over het boek
Zoals de achterflap al laat zien, gaat het verhaal over de jonge vrouw Cora die, na een ongelukkig huwelijk, weduwe wordt. Het verhaal speelt zich af in het Engeland van 1893 en Cora is voor die tijd een vreemd type vrouw. Ze houdt van de natuur, van wetenschap, kort haar en ze draagt liever gemakkelijke kleding met laarzen dan een ingewikkelde jurk. Via via maakt Cora kennis met de dominee William Ransome, die haar tegenpool is. Daarnaast is er ook het mysterie van The Essex Serpent, een monster dat mensen in verleiding zou brengen. Dit alles komt samen als Cora samen met haar zoontje en haar dienstmeid/vriendin Martha Londen verlaat en naar platteland vertrekt, op zoek naar dit monster van Essex.
Persoonlijk ben ik gek op dit soort verhalen, waarin historische fictie, folklore en wetenschap met elkaar gemengd worden. Bij The Essex Serpent had ik in eerste instantie wel wat opstartproblemen. Het duurt namelijk vrij lang voordat het verhaal op gang komt. Daarnaast gaat het verhaal niet alleen over Cora en William, maar volg je ook alle andere personages en hun problemen. Dat is op zich heel leuk en zorgt voor veel perspectieven in het verhaal, maar het is wel even wennen.
Eén van kritieken die ik las over dit verhaal is dat er weinig spanning of actie in zit. Dat is inderdaad voor een deel zo. Toch verveelt het boek niet. Het verhaal speelt zich af binnen een jaar tijd en brengt dat juist heel mooi in beeld. Het laat zien waar de personages mee worstelen, hoe ze kunnen veranderen in een jaar tijd en hoe hun acties en gedachten effect hebben op hun dierbaren. Wat betreft het gebrek aan actief of spanning: persoonlijk werd ik aan het einde aangenaam verrast (#nospoiler).
Een laatste aspect dat ik persoonlijk erg mooi vind aan dit boek is hoe zowel geloof als wetenschap aan bod komen. The Essex Serpent laat heel mooi zien hoe mensen tegen het einde van de negentiende-eeuw worstelden met zowel hun geloof in God als hun verwachtingen van de wetenschap. Hoever kun je gaan in de wetenschap? Hoe ver gaat je geloof in God? Hoe verenig je geloven in God met wetenschap? Mooie vraagstukken waar het boek niet perse een antwoord op geeft, maar wel stof tot nadenken biedt.
Mijn mening
Ik vond The Essex Serpent een heerlijk verhaal en heel mooi geschreven. Op sommige momenten voelde het net alsof ik in dezelfde kamer stond als de personages. Daarnaast eindigde het boek heel anders dan ik verwachtte, wat ik een aangename verrassing vond. Ik kan het boek zeker aanraden, maar je moet wel geduld hebben met het verhaal.
Kende jij dit boek al? Zo ja, wat vond jij ervan? Ik ben heel benieuwd!
Titel: The Essex Serpent (EN) / Het monster van Essex (NL)
Auteur: Sarah Perry
Pagina’s: 448 (Engels) / 334 (Nederlands)
Genre: Historische fictie
Beoordeling: 5/5