is dit nou echt een blog van je. Online?! Leef je nog!?
De afgelopen paar weken voelde mijn blog zich ondergewaardeerd en genegeerd. Ze ontving niet meer de liefde, aandacht en zorg die ik haar normaal gesproken gaf. Vaak stond mijn blog voor mijn deur. Huilend. Smekend. Of ik haar áls-je-blieft wilde vullen met verhalen en gebrabbel. Ik deed de deur dan gewoon weer dicht. Harteloos want zou ben ik nou eenmaal.
Maar goed, vandaag brak het gehuil van mijn blog mij toch. Ik voelde me ook eenzaam en incompleet. Ik gaf toe. Logde weer in en begon voorzichtig weer met typen. Hoe maak ik het ooit goed met mijn blog en jullie? Laat ik eerst maar eens vertellen waar ik zat met mijn gedachten de afgelopen paar weken. De leuke (en soms minder leuke) dingen die mij overkwamen:
• Hoewel het na de zomervakantie wel iets beter ging met mijn gepieker en angststoornis, slokte school mij snel genoeg weer helemaal op. Voordat ik wist zat ik weer middenin tentamens, essays, stress en paniek. De behandeling bij de psycholoog is sowieso nog niet afgerond en dat is maar goed ook, zo is gebleken.
• Daarnaast mag ik nu wel trots zeggen dat ik weer ‘werk’ heb. Na een tweedaagse cursus voorlichting geven en een krabbel ben ik nu ambassador van de Radboud Universiteit Nijmegen. Met de open dag mocht ik voor het eerst écht werken. Naast dat ik voor horeca speelde door mensen thee en koffie aan te bieden, praatte ik ook vooral met scholieren en hun ouders over de universiteit en wat studeren nou precies inhoudt.
• Ik woonde 1,5 week op mijzelf in het huis van mijn zus, die in het buitenland was en dichterbij Nijmegen woont dan ik. Op die manier had zij een oppas voor het konijn en kon ik oefenen met op kamers wonen. De conclusie? Ik wil geen studentenkamer maar ook gewoon een huis helemaal voor mijzelf. Nu alleen nog een sponsor vinden.
• Ik maakte mijn eerste stap richting wereldoverheersing en bekendheid toen mijn boekrecensie in het gemeenteblaadje werd gepubliceerd. Oké, het is nog niet echt veel. Maar je moet ergens beginnen toch?
• Een ander heel bijzonder feitje: ik ben begonnen met sporten. OMG JIJ? Ja, ik. ECHT? Heus. Sterker nog, ik sport buiten. OMG. Met een groep. NEEEEE. En we doen soms ook aan boksen. NOOIT. Jawel. En het gekke? Ik vind het nog leuk ook. *valt neer van verbazing*.
• Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk nieuwe dingen te bedenken en zoeken voor mijn blog. Ik moet mijzelf meer tijd gunnen voor leuke, niet-verplichte dingen waar ik blij van word. Zoals bloggen. Hopelijk verwaarloosd de relatie tussen mijn blog en ik niet weer want dan moeten we maar eens naar een relatietherapeut.
Hoe is jullie leven voorlopen?
Wat een mooie punten uit je leven. Mooi om hier bij stil te staan en dankbaar te zijn. Ik probeer dit elke dag even te doen.
Hé, welkom terug! En wat een mooie dingen schrijf je op!
Sporten is erg nice. Misschien niet in het begin, maar het levert je wel enorm veel op.
Daan onlangs geplaatst…Quotes
Welkom terug! Leuk dat je boekenrecensie werd gepubliceerd, best gaaf om het echt ergens in te lezen. En studentenkamers, herkenbaar. Soms hoor ik verhalen van 13 huisgenoten en dan denk ik ‘neeeeeee dat wil ik echt niet’. Ik sluit me aan bij de ‘zoek een sponsor’ club :’)
Karlijn onlangs geplaatst…Wat ik elke dag doe in de trein | Een stukje over podcasts