Persoonlijk

Dilemma #4. Heldendaden of heldenstatus.

 

dilemma4
Bron: Het grote dilemma op dinsdag boek.

 

Eens in de twee weken ga ik in op een dilemma uit het Grote dilemma op dinsdag boek. Ik hoor zelf niet bij de groep van Dilemma op Dinsdag en sta er dus compleet los van. Kijk wel gerust een keer op hun Facebook-pagina voor meer dilemma’s !

Lees hier: Dilemma 1, 2 en 3.

 

Dilemma #4.

Je berooft wekelijks omaatjes met geweld, maar staat bekend als held versus je redt levens, maar staat bekend als slecht mens.

Ken je dat vervelende gevoel? Wanneer iemand zegt dat jij iets (slechts) hebt gedaan terwijl je dat ab-so-luut niet hebt gedaan. En je probeert die persoon te overtuigen dat je het écht niet hebt gedaan maar hij weigert je gewoon te geloven. Sterker nog, hij begint anderen te vertellen dat jij dat slechte ding hebt gedaan en iedereen gelooft hem.

Vervolgens sta jij bekend als, weet ik veel, de sokkendief van je dorp terwijl je echt niet eens sokken draagt (zijn er mensen die totaal geen sokken dragen?). Hoe erg jij je best ook doet om de mensen te overtuigen dat jij niet de dief bent, blijven mensen zeggen dat jij het wel bent.

Zoiets is ontzettend vervelend en voelt niet fijn. Als de hele wereld slechte daden aan jou toe schrijft en rottige dingen over je zegt terwijl jij niks gedaan hebt. Je voelt je vrij machteloos dan. Want wat maakt het uit wat je doet of zegt? Mensen geloven je toch niet.

Je kunt dat omaatje wel helpen de straat over te steken maar het enige wat zij denkt en wat iedereen met haar mee denkt is: “Zij is een slecht persoon.”

Maar dan heb je de andere kant van het verhaal. Stel je bent in en in slecht en tevens zeer wanhopig op zoek naar geld. Wat is je baan dan? Je berooft arme, oude en zielige omaatjes en dat ook nog eens met veel geweld. Je dreigt niet hun poedel of brei-set af te pakken als ze je niet heel snel geld geven. Nee, je gebruikt echt geweld tegen die arme wezens.

Máár, ondertussen ziet iedereen je als een held. Ik hoop niet dat ze je een held vinden ómdat je oude omaatjes berooft. Waarschijnlijk is de bedoeling van dit dilemma dat mensen niet weten van je criminele activiteiten en je de hemel in prijzen als held terwijl je geen goede daden verricht. Heb je dat liever?

Ik denk dat dilemma vooral gaat om de vraag “Voor wie verricht je de goede daden?”. Hang je de held uit omdat je graag wilt dat mensen je als een held zien? Dat je ze nawijzen op straat en roepen “Kijk daar is superman!”. Of doe je het voor een betere wereld en de mensen om je heen? Voel je je daarbij beter, omdat je bijdraagt aan een toekomst? Maakt het je niet uit hoe mensen je noemen (“Kijk, daar gaat * vul willekeurige slechterik in*”) als jij maar weet dat je wél iets goeds hebt gedaan en wel bijdraagt een betere wereld?

Ik heb er lang over nagedacht want natuurlijk (tenminste dat denk ik dan) draag je bij aan een betere wereld omdat je je daarbij beter voelt en niet omdat je – heel narcistisch – graag als held wordt gezien. Maar het lijkt me ontzettend lastig om levens te redden maar tóch als een slecht persoon worden gezien.

Aan de andere kant ben ik totaal niet in staat tot geweld en zou ik kapot gaan aan schuldgevoel na het beroven van zo’n arm omaatje, of mensen me als held zien of niet. Dus denk ik dat ik uiteindelijk toch het leven een anonieme, niet-erkende held kies.

 

Wat hebben jullie liever? Een heldenstatus of echte heldendaden?

Ps. Ik vond het formuleren van dit dilemma ontzettend lastig dus ik hoop dat het een duidelijk verhaal is gebleven!

 

6 Reacties

  1. Ik ga voor de eerste. Anti-helden zijn veel interessanter eigenlijk dan helden die door iedereen ook door helden worden gezien en op handen gedragen worden.
    Daan onlangs geplaatst…TAG | EvAwardMy Profile

    1. Hmm ja levert wel een interessanter verhaal op. Bovendien is het leven als een held ook niet prettig lijkt me.

  2. Poeh… dat is inderdaad een lastige. Ik weet in ieder geval zeker dat ik niet in staat zou zijn om omaatjes met veel geweld te beroven en vervolgens schone schijn te spelen als ik weer door de zoveelste “fan” aangesproken word omdat ik toch zooooo’n held ben.

    Tegelijkertijd, hoe moeilijk is je leven als je wél een held bent, goede dingen doet, en van helemaal niemand de erkenning krijgt dat je iets inderdaad goed gedaan hebt, nee: je wordt afgeschilderd als de grootste boef die er is. Zou het inhouden dat de mensen die je redt ook niet héél eventjes dankbaar zijn voor het feit dat je ze gered hebt? Moeilijk… Nu denk ik wel dat ik liever zou gaan voor een niet-erkende held, hoor. De erkenning is fijn and all, maar ik zou echt niet in staat zijn om oude omaatjes met geweld van hun geld te beroven, of hun poedels.
    Marieke onlangs geplaatst…“Native Impressions” – de kunst van Sue ColemanMy Profile

    1. Inderdaad, iemand met geweld beroven lijkt me veel lastiger en zwaarder dan geen erkenning krijgen voor je daden. Ik weet eigenlijk niet of mensen je niet heel even dankbaar zijn als je hun leven redt. Misschien kunnen ze je wel dankbaar zijn maar raken ze heel snel weer overtuigd dat jij een slecht mens bent? Het lijkt me in ieder geval lastig.

  3. Poe, het lijkt me idd heel rottig om onterecht als slecht mens te worden gezien, maar ik kan die lieve omaatjes écht niet gaan beroven!
    Audrey onlangs geplaatst…Gelezen: De taarten van Marie – Claire SandyMy Profile

  4. Geef mij maar een echte held. Een heldenstatus krijgen zonder ’t echt te zijn voelt volgens mij toch verkeerd aan.
    Kiss & Make-up onlangs geplaatst…Review | 5100 Skincare Glacier DD CreamMy Profile

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.